Եվ որքան էլ միջազգային հանրությունը, այդ թվում՝ ԵԱՀԿ ՄԽ-ն բարձրաձայնեն, թե չեն ճանաչում ղարաբաղյան ընտրությունների արդյունքները, և որ դրանք որևէ կերպ չեն ազդելու Ղարաբաղի հետագա կարգավիճակի վրա, այնուհանդերձ, «նույնք» նույն պարբերությունում միաժամանակ հարկ են համարում նաև ասել, որ «ճանաչում են ղարաբաղյան ժողովրդի դերը` իր ապագան որոշելու հարցում»:
Մեր կողմից մեկ հավելում. Ադրբեջանի համեմատությամբ ղարաբաղյան երեկվա ընտրությունները ուղղակի ժողովրդավարության «ճիչ» էին, որ ոչ միայն անցան խաղաղ-հանգիստ պայմաններում, այլև որին մասնակցում էին հարյուրից ավելի միջազգային, որոնց մեջ` նույն ԵԱՀԿ ՄԽ երկրներից ժամանած դիտորդներ, որոնք հերթական անգամ ընտրակարգի որևէ խախտում չհայտնաբերեցին:
Եվ դա` Ադրբեջանում տիրող մարդու իրավունքների, խոսքի ազատության, բանտերում առկա քաղբանտարկյալների ֆոնին: Եվ դա Բերձորով դեպ Ղարաբաղ, ապա` ապրիլի 24 գնացող «Հիմնադիր խորհրդարանի» անդամների երեկվա ազատ արձակման ֆոնին: Եվ դա` ղարաբաղյան խորհրդարան անցած խիստ արմատական ընդդիմադիրների թեկուզ փոքրիկ թվաքանակի ֆոնին:
ՈՒ սա դեռ բոլորը չէ: Առաջիկայում նույն ԵԱՀԿ ՄԽ երկրները, ինչպես նաև մնացյալք, որոնք ընտրությունների արդյունքները «չեն ճանաչում», հաստատ կգտնեն ձևը` «ողջունելու» նույն ընտրությունները, որպես ղարաբաղյան ժողովրդի «ապագայի» նկատմամբ կամարտահայտություն:
Սակայն այս պահին «միջազգայիններին» թողնենք իրենց աշխարհագրական շահերի հետ միայնակ, իսկ մենք «ճանաչենք» կիրակի օրը տեղի ունեցած ընտրությունների արդյունքները:
ա) Ղարաբաղը ևս մեկ անգամ ցուցադրեց, որ կարողացել և կարողանում է, չնայած իր շուրջը սեղմվող օղակին, ընթանալ ժողովրդավարության ճանապարհով, նորմալ ընտրություններ անցկացնել, ապացուցել աշխարհին և իր «ոխերիմ» հարևաններին, որ կայացած պետություն է, ունի գործող Սահմանադրություն, կառավարման լուրջ ինստիտուտներ և ցանկացած պահի կարող է բանակցային սեղանի շուրջ տեղ զբաղեցնել որպես լիարժեք անդամ, առանց որի հնարավոր չէ որևէ առաջընթաց ապահովել այդ գործընթացում:
բ) Որքան էլ նույն միջազգային հանրությունում կամ մեր հարևանությամբ խոսվի ԵԱՀԿ ՄԽ ֆորմատի փոփոխության մասին, կայուն, ժողովրդավար, զարգացող Արցախը (Հայաստանը ևս), նաև միջազգային առաջադեմ հանրությունը թույլ չեն տա նման բեկում` հանուն Ադրբեջանի և Թուրքիայի:
գ) Ներքին խնդիրները ժողովրդավար կազմակերպվածությամբ լուծող չճանաչված միավոր Ղարաբաղն ի զորու է նույն կազմակերպվածությամբ արձագանքելու սահմանը «տաքացնող», դիվերսիաներ կազմակերպող, բացառապես ռազմատենչ լեզվով խոսող Ադրբեջանին, և նույնքան «տաք» հակահարված տալու նրան:
դ) Մայիսի 3-ի ընտրություններով դեպ մայիսի 8 և 9-ը գնացող, մայիսի 3-ի միջով անցած Արցախը իր Եռատոնին, ինչպես միշտ, մասնակցում է խիստ արժանապատիվ, շարունակական հաղթողի իր երթով:
Ինչն էլ, ի դեպ, Ցեղասպանության 100-րդ տարելիցից հետո Հայաստանում, Թուրքիայում, Ադրբեջանում, աշխարհում փոփոխված իրադրության, նոր իրավիճակի բաղադրիչ պետք է համարել:
ե) Եվ վերջապես այս ընտրությունները դարձան հերթական խարիսխը, որն արդեն իսկ առկա է Ղարաբաղի շուրջը. անչա՜փ դանդաղ, բայց և հաստատուն կերպով Ղարաբաղը ճանաչվում է աշխարհի կողմից (չնայած իրենց պնդումներին). ԱՄՆ-ի հինգ նահանգները, ավստրալիական նահանգներից մեկը փաստացիորեն ճանաչում են Ղարաբաղը:
Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ